Parafia pw. św. Andrzeja Boboli w Gdyni

Parafia pw. św. Andrzeja Boboli w Gdyni

Historia naszej parafii

historia-1Już na przełomie 1930/31 r. prowadzone były rozmowy z proboszczem Oksywia na temat możliwości utworzenia na osiedlu Obłuża kaplicy. W 1934 r. w porozumieniu z księdzem dziekanem Turzyńskim oraz Kurią Biskupią w Pelplinie otrzymano zezwolenie na otwarcie kaplicy w remizie strażackiej. Kanonizacja św. Andrzeja Boboli (17.04.1938 r.), pierwsze bierzmowanie przypadające w 1938 roku, wreszcie dekret określający granice nowej parafii po (30.01.1939 r.), wskazują domniemany czas erygowania parafii na Obłużu pomiędzy kwietniem 1938 roku, a styczniem 1939.

Budowa pierwszego kościoła rozpoczęta została w roku 1937 . W roku 1938 w murach nowej, nie ukończonej jeszcze świątyni zaczęto sprawować funkcje liturgiczne. Dalsza budowa kościoła przerwana została wybuchem wojny i aresztowaniem pierwszego proboszcza – księdza Olkiewicza. Nie dokończoną stronę prezbiterium zaślepiono deskami. W czerwcu 1946 roku nowy administrator parafii na Obłużu ks. Wojciech Zieliński podjął dzieło ukończenia budowy kościoła. Piętrzące się kłopoty finansowe spowodowały zmniejszenie całej budowli świątyni. Zewnętrzną stronę murów świątyni opatrzono tynkiem w roku 1960. Oto krótka charakterystyka zewnętrznej architektury, jaką znajdujemy w jednym ze sprawozdań powizytacyjnych: „Kościół zewnętrznie bez stylowy… zbudowany z cegły, …. Z dwuspadowym dachem, bardzo płaskim, pokryty papą”. W sprawozdaniu wizytacyjnym w roku 1976 żalił się ks. proboszcz Jan Żywicki na trudności w ustaleniu dokładnej liczby dusz, gdyż parafia rozrastała się w sposób bardzo dynamiczny. Na początku roku 1980 liczba wiernych wynosiła ponad 21 tysięcy dusz. Jeszcze w październiku 1979 roku otrzymała parafia z Urzędu Miejskiego zezwolenie na budowę nowej dzwonnicy wielkości 6 X 8 metrów. Już w styczniu 1980 roku zaczęto robić wykopy pod fundamenty tej dzwonnicy, lecz nagła śmierć proboszcza (19.01.1980 r.) wstrzymała pracę.

Z dniem 8 marca 1980 roku proboszczem został ks. Andrzej Czerwiński. Po szybkim rozpoznaniu wielkości parafii, dokładnym zapoznaniu się z jej potrzebami i rosnącymi trudnościami wynikającymi głównie ze zbyt małej powierzchni kościoła – nowy proboszcz zwrócił się do Urzędu Miejskiego w Gdyni z prośbą o zatwierdzenie nowego projektu dzwonnicy i zmianę jej lokalizacji. Wymiary dzwonnicy według nowego projektu wynosiły w poziomie zerowym 24 X 17 metrów. Taka dzwonnica miała stanąć w bezpośredniej łączności z kruchtą starego kościoła oraz miała być zaczątkiem rozbudowy i powiększenia starego kościoła. Zezwolenie na budowę takiej dzwonnicy parafia otrzymała 26 lipca 1980 roku. Z początkiem sierpnia tegoż roku przystąpiono do prac mających na celu nie tylko postawienie okazałej dzwonnicy (67 metrów od poziomu zerowego), ale przede wszystkim przebudowę kościoła. Fundamentem nowej dzwonnicy jest dzisiejszy kościół dolny o długości 17 metrów, szerokości 27 metrów i wysokości 4,5 metra. Kościół górny zaś, to główne dzieło przebudowy. Na początku lipca roku 1981 udało się doprowadzić do kościoła ogrzewanie z sieci miejskiej. W listopadzie 1981 roku dokupiono od Państwa Grubbów blisko 1ha ziemi, od PSS-ów ponad 1300 m2 (skarpę przed kościołem), co powiększyło tereny wokół kościoła i plebani oraz powiększyło teren cmentarza.

W kwietniu 1982 roku złożono w Urzędzie Miasta Gdyni do zatwierdzenia projekt rozbudowy plebani wraz z przyległym do niej domem katechetycznym. W miesiąc później już rozpoczęto prace ziemne. Cały dom katechetyczny – tę największą pod względem ilości uczniów gdyńską szkołę oddano do użytku 18 lutego 1984 roku. Cały budynek, zgodnie z planem, przejawia charakter nowoczesnej szkoły parafialnej (aktualnie jest w nim Zespół Szkół Katolickich – publiczne Gimnazjum i Liceum – ponad 450 uczniów).

W kwietniu 1984 roku gotowy był już projekt techniczny rozbudowy górnego kościoła; i rozpoczęło się dzieło rzekomej „ostatecznej” rozbudowy. Konstrukcję żelbetonową z dobrym, mocnym, przedwojennym cementem zamiast usuwać przy użyciu młotów pneumatycznych (i to na wysokości 8 metrów) usunięto przy użyciu dynamitu. Nieocenioną wprost pomoc okazał parafianin (pirotechnik), pracownik Polskiego Ratownictwa Okrętowego. Po założeniu kilkunastu ładunków w żelbetonowym szkielecie doprowadzono do kontrolowanej detonacji i w kilkudziesięciu sekundach mury starego kościoła, bez uszczerbku okolicznych zabudowań, zrównały się z ziemią. Zabieg ten o ponad trzy miesiące przyspieszył proces rozbiórki starego kościoła. Do końca czerwca 1984 roku zabetonowano ławy i fundamenty a następnie kontynuowano prace. Na początku sierpnia szalowano już kasetony stropowe a równocześnie ciągnięto mury kościoła. Na ostatnią sobotę września zaplanowano betonowanie stropu kościoła. W jednym dniu przerobiono około 70 ton cementu. Na całej powierzchni dachu rozprowadzono masę betonową o łącznej wadze 500 ton. W październiku 1985 roku rozebrano szalunki stropu i dachu w kościele (była to bardzo poważna, wysokościowa praca, trwająca kilka tygodni). W sobotę, przed pierwszą niedzielą adwentu, 30 listopada, w uroczystość św. Andrzeja Apostoła odbyła się uroczystość poświecenia kościoła i pierwsza msza święta w górnym kościele pod przewodnictwem Biskupa Mariana Przykuckiego. W dalszym ciągu kontynuowano prace. W roku 1987 po wcześniejszym przygotowaniu zamontowano organy – instrument o 35 głosach, który służy od wielu lat koncertom muzycznym organizowanym w naszej parafii.Poświecenie organów odbyło się 10 października 1987.

W roku 1992 Biskup Chełmiński Marian Przykucki, na prośbę proboszcza ks. Andrzeja Czerwińskiego, powołał do istnienia parafialne Gdyńskie Liceum Katolickie (dziś placówka publiczna – Zespół Szkół Katolickich). W tym samym czasie wykonana została z brązu rzeźba na krzyż w prezbiterium przedstawiająca Chrystusa Ukrzyżowanego wysokości 3,5 metra, ważąca 1,5 tony (projekt Tomasza Misztala).

Na początku maja 1992 r. z odlewni firmy Felczyńskich w Przemyślu odebrano trzy dzwony o łącznej wadze niespełna trzech ton. Dnia 31 maja tegoż roku Abp Tadeusz Gocłowski dokonał poświęcenia dzwonów, które w krótkim czasie zawisły w wieży kościoła. Nieustannie trwały prace związane z zagospodarowaniem terenu przy kościelnego i przy prezbiterium.W 1997 roku wykonano techniką sgraffito sceny z życia św. Andrzeja Boboli na ścianach prezbiterium . W 1997 roku tą samą techniką wykonano nowe stacje Drogi Krzyżowej oraz obraz Ostatniej Wieczerzy według obrazu Salwadore Dali (projektował i wykonywał Tomasz Bielak). Zainstalowano nowe – włoskie nagłośnienie. Zamontowano z nierdzewnej stali balustrady na chórach górnego kościoła.

W 1998 roku wymieniono okno nad głównym wejściem kościoła i osadzono w nim witraż przedstawiającym Sąd Ostateczny.
W 1999 roku zostało odmalowane wnętrze kościoła przez co odzyskało swoje piękno. W roku 2001 całkowicie odnowiono plebanię i dom katechetyczny, co poprzedziły prace dekarskie. W domu katechetycznym działało Gdyńskie Liceum Katolickie, do którego w roku 2000, po reformie oświaty, dołączone zostało Publiczne Klasyczne Gimnazjum Katolickie.

W roku 2002 obie szkoły stały się szkołami publicznymi prowadzonymi przez naszą parafię (bez jakichkolwiek opłat – a więc otwarte na młodzież z biedniejszych rodzin) i przyjęły nazwę Zespół Szkół Katolickich im. Jana Pawła II.

W roku 2002 całkowicie odnowiono zewnętrzną elewację kościoła. Z zachowanych dokumentów nie wynika, aby poprzedni, stary kościół był konsekrowany. Nowy kościół, poświęcony w stanie surowym 30 listopada 1985 r. doczekał się konsekracji w 65 –tą rocznicę kanonizacji św. Andrzeja Boboli i utworzenia naszej parafii, tj. 27 kwietnia 2003 r., której dokonał Metropolita Gdański Arcybiskup Tadeusz Gocłowski. W mensie ołtarza umieszczono relikwie św. Andrzeja Boboli.